Yoeri Vleer: | Vrijdag, mei 03, 2002 17:17 |
zou zowat voor mij geschreven kunnen zijn. spreekt me heel erg aan. mn petje af voor dit mooie gedicht. |
|
Audrey G.: | Zondag, februari 24, 2002 22:22 |
mooooooi !!!! doe zo verder, het is moeilijk zonder iemand dierbaar te leven. xxx | |
Selwyn: | Dinsdag, mei 29, 2001 01:22 |
héél mooi , 'k wou da ik ook in zo iemands hartje aanwezig was... | |
lien: | Maandag, maart 05, 2001 15:28 |
dit gedicht zegt net wat ik voelde toen mijn broer een einde aan zijn leven had gemaakt. het zegt wat ik dacht maar niet kon verwoorden |
|
wil de man: | Zondag, februari 11, 2001 12:42 |
met het waarom blijf je vaak achter. je zult het niet meer te weten komen. ik denk dat iedereen met die vraag blijft zitten. ik heb zelf pas iemand verloren aan zelfdoding.het is niet te bevatten. het was mijn schoonzus ze was pas 37 jaar oud en had nog een fijne toekomst, maar helaas zag zij dit zelf niet zo. veel sterkte en groetjes wil de man | |
katrientje: | Donderdag, december 28, 2000 11:21 |
Ken het gevoel... Mijn beste vriendin pleegde zelfmoord toen ik op Italiëreis was met school... Veel sterkte, en als je erover wil praten, mag je me altijd mailen... Knuffel, katrientje |
|
Auteur: veronique | ||
Gecontroleerd door: Carama | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2000 | ||
Thema's: |