vrij
een meisje in de kast vergeten,
dagen geen eten.
in haar oogjes een zilveren traan,
hoelang moet zij er nog staan?
een klein beetje lucht,
was haar eigen innerlijke zucht.
hoeveel keer had ze de spleten geteld?
geen idee,hartje gekweld.
als een hond werd ze buiten gelaten,
in stilte want ze mocht niet praten.
achteraf mocht men met haar spelen,
alleen of delen.
bij het weggaan werd ze nog hevig gekust,
eindelijk had het meisje rust.
maar nu is ze vrij,
en woont diep in mij.
§linda§
dagen geen eten.
in haar oogjes een zilveren traan,
hoelang moet zij er nog staan?
een klein beetje lucht,
was haar eigen innerlijke zucht.
hoeveel keer had ze de spleten geteld?
geen idee,hartje gekweld.
als een hond werd ze buiten gelaten,
in stilte want ze mocht niet praten.
achteraf mocht men met haar spelen,
alleen of delen.
bij het weggaan werd ze nog hevig gekust,
eindelijk had het meisje rust.
maar nu is ze vrij,
en woont diep in mij.
§linda§
Reacties op dit gedicht
| Koelemij, Harold: | Vrijdag, juni 21, 2002 09:29 |
| vrijheid een schoonheid opzich |
|
| michris: | Vrijdag, juni 21, 2002 01:03 |
| vrijheid, het grootste bezit jij hebt nu het heft in handen, baas over je eigen leven. laat niet meer los! liefs, michris |
|
| christina: | Vrijdag, juni 21, 2002 00:53 |
| lieverd hou vast he nu is ze vrij morgen een hele fijne dag he dikke speciale knuffelllll christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||