Hoekje...
Ik zag je wel,
je was daar weer.
Je sloeg me snel,
net zoals de vorige keer...
Ik bood geen weerstand.
'k Liet je gewoon begaan.
Je drukte me hevig tegen de stenen wand.
En leet me daarna netjes staan.
Ik huilde zoute tranen.
Rode kaken en trillende handen.
Dankzij jou en je companen,
heb ik weer in dat hoekje mogen belanden...
je was daar weer.
Je sloeg me snel,
net zoals de vorige keer...
Ik bood geen weerstand.
'k Liet je gewoon begaan.
Je drukte me hevig tegen de stenen wand.
En leet me daarna netjes staan.
Ik huilde zoute tranen.
Rode kaken en trillende handen.
Dankzij jou en je companen,
heb ik weer in dat hoekje mogen belanden...
Reacties op dit gedicht
| Swanheart: | Vrijdag, juni 21, 2002 20:55 |
| lees mijn gedichtje MACHTELOOS is en dan bij het laatste strofe dat ik zal voor jou zijn!!! kus mariska |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lenore | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||