Het gevonden geluk
De zon schijnt mooi
En ik verlaat mijn glanzende kooi
Ik pak mijn fiets
En verdwijn in het niets
De wind streelt mijn huid
Ik rijd rustig vooruit
Ik rij rustig rond met mijn fiets
Maar hé, daar zie ik iets
Het glinsterend, kleurrijk en mooi
En het verdwijnt in een stapel hooi
Het is een elfje met vleugels van katoen
Het is rood, geel en groen
Ik ga dichterbij
En het betovert mij
En ik word heel blij
Ik ben de koning te rijk
Want ik heb de liefde aan mijn zij
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wolvie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||