Terug naar af
Terug naar af
zij verafschuwd
haar uitgekomen droom
van spietsen
waarop zij danst
tot ’s avonds laat
sterft als zwaan
geheel in ’t wit
met verlamde vleugels
die haar armen
doen verbeelden
o was zij maar een
zeemeermin die
zwemmend terug kon gaan
naar de voor haar bekende
rots in Denemarken
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Zaterdag, juni 22, 2002 23:40 |
| *slik* ..... sprakeloos ... mooi is een te klein woord ... *pijnlijk teder* Sheen |
|
| cyberoma: | Zaterdag, juni 22, 2002 21:26 |
| mooi geschreven groetjes oma |
|
| car: | Zaterdag, juni 22, 2002 09:38 |
| hoi mooi en kwetsbaar.... | |
| Koelemij, Harold: | Zaterdag, juni 22, 2002 09:31 |
| die ken ik alleen van het plaatje maar lijkt me mooi kneutercity en de dame legoland |
|
| Jeffry: | Zaterdag, juni 22, 2002 08:41 |
| Zeer vernuftig en mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||