Casta Diva
Casta Diva
zij schreed de trap af
geheel in trance geleid
door het begin van Casta Diva
die haar stem vroeg
aan te vangen in sensibel
gezang
het publiek dat zag zij niet
door dichtbij ziende tegenlicht
en kreeg ze plat in rood
fauteuil die na haar laatste noot
alleen dan nog door heimwee werd
bezeten
haar leven was een drama muzikaal
van hoge tonen en wegrollende
bassen die het leven lieten zien
maar wel misleid door liefde die
zij dacht te vinden in een zwarte
Griekse glascontainer die haar dumpte
in alle eenzaamheid
Reacties op dit gedicht
| charly: | Zaterdag, juni 22, 2002 13:32 |
| 'het theater der stilte' mooie, |
|
| Koelemij, Harold: | Zaterdag, juni 22, 2002 10:00 |
| verspild zonde Har (::) |
|
| free: | Zaterdag, juni 22, 2002 09:32 |
| dramaties mooi... liefs free ~(O)~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||