Levensangst
Levensangst
de angst, ’t verdriet, de pijn zijn deel van ‘t leven,
zo bitter is het leed dat men daar lijdt,
zo koud de haat die menigeen doet beven
en vaak is ’t sterven dat de mens bevrijdt.
de doodsangst tekent mensen voor het leven,
de levensangst brengt velen tot de dood,
de wanhoop heeft daar velen toe gedreven
als leven enkel nog de pijn vergroot.
Zo velen sterven, niet om te ontkomen,
maar als gevolg van haat, gevolg van haat.
Dan vraagt men zich soms af waarheen het gaat.
Een wereld die alleen bestaat in dromen.
Waar men niet langer angsten moet doorstaan,
waar liefde alle haat vervangt voortaan?
Reacties op dit gedicht
| marcha: | Zondag, juni 23, 2002 11:19 |
| *wow* een mooi gedicht krachtig verwoord.en nog waar ook echt mooi | |
