niemand!
niemand,
die mijn pijn ziet.
niemand,
die mijn verdriet ziet.
niemand,
die mij ziet.
niemand,
die mijn pijn voelt.
niemand,
die mijn verdriet voelt.
niemand,
die weet wat ik bedoel.
want ik ben niemand!
§linda§
die mijn pijn ziet.
niemand,
die mijn verdriet ziet.
niemand,
die mij ziet.
niemand,
die mijn pijn voelt.
niemand,
die mijn verdriet voelt.
niemand,
die weet wat ik bedoel.
want ik ben niemand!
§linda§
Reacties op dit gedicht
| Zeeroosje: | Maandag, juni 24, 2002 19:51 |
| Dat mag je niet zeggen, dat is geen waar, dat weet je, iedereen op de site leeft met je mee, dat hev je nu al meer dan eens gemerkt, ik denk als je dat zegt, dat je ondankbaar lijkt. Iedereen wil je troosten en je verdriet verlichten, maar je sluit je af, dat is niet goed. Denk er aan ze staan allen klaar voor je. Lieve groetjes en een mega knuffel Roosje |
|
| Ophelia: | Zondag, juni 23, 2002 14:23 |
| Je bent wel iemand! En je wordt zeker gehoord! Misschien niet op de manier die je wou en die in de eerste plaats belangrijkst is... Liefs Nele |
|
| ~Marina~: | Zondag, juni 23, 2002 14:16 |
| nee Linda, je bent een mens net als ieder van ons. en mens zijn betekend niet dat je niemand bent... liefs Marina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||