Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
In eenzaamheid de kilte gesust
Je streelde
bespeelde
en wakkerde het vuur aan.
Je gaf
onbaatzuchtig
en ik liet me gaan.
Maar
waar
was je?
Toen kilte
sneed door de stilte
alleen met de pijn.
Je streelde
bespeelde
maar het vuur was gedoofd.
Toen koude
me overspoelde
ik voelde me verdoofd.
Verloren
verdwaald
in de onrust.
In eenzaamheid
de kilte
gesust.
Waar was je
toen ik me
eenzaam voelde?
Toen onrust me bespeelde
en de kilte
diep in me
streelde?
Reacties op dit gedicht
Mistique vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
karin jansen
:
Zondag, juni 23, 2002 19:50
Prachtig!
heel mooi geschreven!
Over dit gedicht
Auteur:
Mistique
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
23 juni 2002
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Liefde]
[Verdriet]