Wat is het hier eenzaam
… aan de top.
Geen gedoodverfde schilders
Maar enkel heupwiegende tomaten
In naar jasmijn geurende avondkleuren.
Dus breek ik maar wat in bij mezelf
En haal de kasten leeg
(de inkt uit de pen, waarmee ik
het onderbeen van het meisje afsnij –
die inkt, die stinkt.)
ik vind echt te gekke dingen
en hang ze dan hier te drogen –
ja, dat is de kunst.
ik lurk nog wat aan de lijzige
woorden van de ossenkop
en wis de sporen van mijn
bezoek slordig uit.