21-06-2002
duizenden zandkorrels getuigen van ons geluk
samen met zon en zee stille toeschouwers
met z'n tweeën alleen tussen de vele mensen
de mooiste ogen die ik ooit heb aanschouwd
kijkend naar mij
dat zelfde verlangen uitstralend
wat zich ook in mij schuil houdt
monden die bewegen, oren die luisteren
alleen wij weten de ware betekenis van de woorden gezegd en geluisterd
onze eigen taal sprekend
worden onze verlangens verwezenlijkt
de dromen van de donkere nacht
bestaan nu ook in het helderste licht