Overgave
Een drankje is er niet voor
Het serum leeft, maar zwijgt
Mijn roep treft ooit gehoor
Op de echo die je naam aaneenrijgt
Als een slagschip
Die mij de zege zingt
Geen vat heeft op jouw klip
Tot je overgave in mijn armen dwingt
Geen rust in je jachtige zucht
De keuzes die je gemoed knellen
Op mijn wapens ben je beducht
Jouw lot zo graag ziet vellen
Staan wij tegenover elkaar
De witte vlag in je hand
Je zuchten, o zo zwaar
Een overgave, rauw omrand
Het serum leeft, maar zwijgt
Mijn roep treft ooit gehoor
Op de echo die je naam aaneenrijgt
Als een slagschip
Die mij de zege zingt
Geen vat heeft op jouw klip
Tot je overgave in mijn armen dwingt
Geen rust in je jachtige zucht
De keuzes die je gemoed knellen
Op mijn wapens ben je beducht
Jouw lot zo graag ziet vellen
Staan wij tegenover elkaar
De witte vlag in je hand
Je zuchten, o zo zwaar
Een overgave, rauw omrand
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Zondag, juli 14, 2002 12:51 |
| Treft me! | |
| Hanneke Eirinn: | Zondag, juni 23, 2002 21:58 |
| héél erg mooi Viv..droeflottige schoonheid.. kusknufffff | |
| xxx jan xxx: | Zondag, juni 23, 2002 20:16 |
| Komt wel goed... xxx jan xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: viv | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||