de wereld sluit zich om me heen
de lucht wordt donkergrijs
daar zit ik dan, helemaal alleen
mijn hart bevroren, hard en koud als ijs
mensen zien me toch niet lijden
aandacht trekken heeft geen zin
dus ik probeer mezelf te bevrijden
maar ik zit er te ver in.
ik laat niks aan de anderen merken
m'n moeder stoor ik liever niet
die moet leren en werken
maar toch hoop ik dat ze het ooit ziet.
ik huil, o.. maar wel in mezelf
ik ben bang en kijk om me heen
het is kwart over elf
ik ben nog steeds alleen....