de rots
ik zou graag willen,
dat men mij niet zo sterk zag.
een rots in de branding,
voor wie ik het zijn mag.
ook ik voel mij vaak verdrietig,
en verlang dan naar die rots.
meestal laat ik het over me heen,
want ik heb ook mijn trots.
in stilte komen dan de tranen,
en geraak verward door men gevoel.
dan mis ik een troostend woord,
kop op meid ruim op die boel.
ik wil voor vele mensen,
een rots in de branding zijn.
maar laat er voor mij,
aub ook een stukje rots zijn.
§linda§
dat men mij niet zo sterk zag.
een rots in de branding,
voor wie ik het zijn mag.
ook ik voel mij vaak verdrietig,
en verlang dan naar die rots.
meestal laat ik het over me heen,
want ik heb ook mijn trots.
in stilte komen dan de tranen,
en geraak verward door men gevoel.
dan mis ik een troostend woord,
kop op meid ruim op die boel.
ik wil voor vele mensen,
een rots in de branding zijn.
maar laat er voor mij,
aub ook een stukje rots zijn.
§linda§
Reacties op dit gedicht
| Jeffry: | Maandag, juni 24, 2002 20:22 |
| Hierbij mijn e-mail rots piaf56@wanadoo.nl je bent nooit aleen... Liefs Jeffry XXXXX |
|
| bevertje: | Maandag, juni 24, 2002 20:03 |
| Doe rots krijg je van mij kan je op leunen en bij huilen zodra je wilt Knuffieeee naoom |
|
| Zeeroosje: | Maandag, juni 24, 2002 20:01 |
| Die rots heb je gevonden, misschien is het maar een zandheuvel, maar toch heb ik je al een lach kunnen stelen, daar ben ik blij om. Hou je sterk, dat helpt ook verdriet te verwerken. Al is het voor je kinderen, wie hebben zij anders om troost te zoeken. Lieve en een mega knuffel. Roosje | |
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||