tanka (herfst)
in roestig herfstlicht
hakt de groene specht nog door
tussen bruinig blad.
telkens als het dood blad valt
klimmen mijn levensjaren.
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Dinsdag, juni 25, 2002 17:16 |
| erg mooi John.. rustig en bedaard ;) | |
| charly: | Dinsdag, juni 25, 2002 14:59 |
| prachtje, | |
| Laurens Windig: | Dinsdag, juni 25, 2002 13:21 |
| Juweeltje John! | |
| blommeke: | Dinsdag, juni 25, 2002 11:30 |
| prachtig John, zit weer stil te genieten van je mooie woorden. |
|
| car: | Dinsdag, juni 25, 2002 10:18 |
| Prachtig john zo veel mooier dan dan de lentes tellen ...als je jong bent en vooruit kijkt naar nog nieuw te ontdekken is het neerzien op de jaren die geweest zijn....in vallende bladeren ja.erg mooi deze |
|
| Koelemij, Harold: | Dinsdag, juni 25, 2002 08:50 |
| Als een wijsheid in een kan ni hao John een chinese wijsheid op zich sjappo Har |
|
Over dit gedicht
| Auteur: John.M.Lammers | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||