Leven als een spel
Egoïstisch als we zijn,
is het leven voor iedere een appart iets.
vergeten dat 1 iemand het gestart heeft,
en ook 1 iemand het zal eindeigen.
Maar als je eens gaat nadenken ,
of je eigen prefecte leventje wel zo perfect is.
Je pion van het spelbord weghaalt.
Dan wilt dat nog niet zeggen dat het spel stopt...
Zoals een punt een zin beïndigt en niet het verhaal.
Zo moet ieder van ons proberen het spel te doorkruisen...
is het leven voor iedere een appart iets.
vergeten dat 1 iemand het gestart heeft,
en ook 1 iemand het zal eindeigen.
Maar als je eens gaat nadenken ,
of je eigen prefecte leventje wel zo perfect is.
Je pion van het spelbord weghaalt.
Dan wilt dat nog niet zeggen dat het spel stopt...
Zoals een punt een zin beïndigt en niet het verhaal.
Zo moet ieder van ons proberen het spel te doorkruisen...
Reacties op dit gedicht
| kochansky: | Zaterdag, juli 06, 2002 17:59 |
| zo kan je leven ook al eindigen terwijl je pion nog wel op het spelbord staat. echt heel mooi geschreven!! -xxx- kochansky |
|
| Dark-Enchantress: | Woensdag, juni 26, 2002 14:53 |
| ... sow... over een diepgaand gedicht gesproken zeg... ben er stil van...!!! Hij is echt gruwelijk mooi! You go girl! ;-) liefs, Kirsten |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lenore | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||