Hier zit ik dan
in elkaar gedoken
trillend, bevend, huilend.
Mezelf niet meer onder controle
hopeloos, denkend
nergens schuilend.
Geen bescherming
alles ligt bloot
een open boek.
Een opoffering
mijn pijn heel groot
maar ik ben op zoek.
Ik ben de weg kwijt
die ik samen beliep
ik voel nu intense spijt.
Ik heb je nodig...
Waar kan ik schuilen?
Waar mag ik huilen?
Bij jou?