Ik kan het niet...
Liefde op het eerste gezicht was het niet
nee...het groeide stilaan
we werkten er samen aan
Al die lieve dingen die je zei
ze waren oprecht
en dat maakte me blij
Je was de eerste die me ooit vertelde
"Ik zie je graag!"
Maar wat betekent dat nog vandaag?
We zijn al een tijdje uit elkaar
al dat verdriet...
je vergeten kon ik niet
Al werkten we er samen aan
het is nooit overgegaan
Elke avond voor ik ga slapen denk ik terug
terug aan hoe het vroeger was
jij en ik samen
...
je handen op mijn rug
je lippen tegen de mijne
Waarom moest dat alles nu verdwijnen?
Reacties op dit gedicht
| Cees van Berkel: | Woensdag, juli 03, 2002 21:26 |
| Heel mooi!! CEES |
|
| fried chicken: | Dinsdag, juni 25, 2002 22:06 |
| OOoch Katrien, liefdesverdriet kan ongelooflijk pijn doen, maar hoe moeilijk het ook is, ... probeer een nieuw mooi leven op te bouwen...Gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar blijf niet bij de pakken zitten en dan zul je nog veel mooie momenten beleven (al zal jij nu denken: alleen met hem wil ik die beleven) maar alsjeblief, probeer je erover te zetten, alleen zou zal de pijn zachter worden....Veel sterkte, Els. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~ Katrien ~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||