Als een roos geen roos zou zijn
wat is dan een nacht zonder sterren
Een moment alleen om te weten
wat we niet denken willen
Eer ik hier staande blijf
en niet weet hoe te ontwaken
wil ik proeven van de rozen
sterren plukken van de nacht
me neervleien op het zachte gras
en niet denken aan woorden van nergens
Ik wil me draaien in alle hoeken
wijzen in alle rondingen
leven als een vogel
en fluiten als een mens
Eer ik al gaande gaan moet
wil ik zeggen wat ik dacht
met zoveel woorden als ik sprak
ik wil de wereld laten zien
dat het anders is dan niet
Eén iemand kan wel raden
maar men moet het
aan elk afzonderlijk overlaten
Maar nu ik rozen heb geproeft
kan ik gaan met goed gemoed
ik maak me geen zorgen
over sterren en over morgen
Ik vrees de zonneschijn
niet meer als een ster
Ik aanbid ze als de roos
die haar bladeren voor me
openplooit.