De telefoon roept mij wakker
De telefoon roept mij wakker
Ik kan niet anders dan opnemen
Jij bent het, die arme stakker
Die mij zo graag wil claimen
Poeslieve woorden strelen mijn oor
Jij denkt: Vleierij zal wel helpen
Het enige wat ik van je hoor
Is: Laat mij het bloeden stelpen
Begrijp toch, je hebt je kans gehad
Ik mocht je graag, jij mij niet
Jij vond mij een lelijke rat
En dat deed mij veel verdriet
Nu ik als een bloem opengebloeid ben
Niet meer zo lelijk als jij mij vond
Zeg jij: Ik denk dat ik jou ken
Jij bent het vernietigend vuur aan de lont
De telefoon roept mij wakker
Jij weer, die arme stakker
Ik draai mij nog een keer om
Eigen schuld, jij was dom
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||