DONKER
DONKER
Ik stapte achteruit.
Uit het licht.
Verliet de kring.
Mijn ogen wenden
aan het tasten in het donker.
Het mistte licht.
Zoveel duister
had ik nooit gezien.
Ik begrijp nu, wat ik miste.
WIL MELKER
14/12/2000
Ik stapte achteruit.
Uit het licht.
Verliet de kring.
Mijn ogen wenden
aan het tasten in het donker.
Het mistte licht.
Zoveel duister
had ik nooit gezien.
Ik begrijp nu, wat ik miste.
WIL MELKER
14/12/2000
Reacties op dit gedicht
| ankk: | Donderdag, september 20, 2001 21:42 |
| arie: | Vrijdag, december 15, 2000 11:52 |
| Wil, Bewuste eenzaamheid mezelf opgedrongen ik zag zwart. Plotsklaps de herkenning het weten, weer kleur. Terug op aarde. Een mooi gedicht Wil. liefs Arie |
|
| wil: | Vrijdag, december 15, 2000 10:41 |
| Lieve car, eem lieve interpretatie, van jouw gevoel op mijn gedicht. Liefs wil |
|
| car: | Donderdag, december 14, 2000 18:37 |
| Lieve wil in mijn worden...... Even teruggetrokken Weg van de liefde die me omringd Even wennen Terug op mezelf Tranen wellen op Dit wil ik niet past niet bij mij Ik wil de betrokkenheid car 14/12/2000 hij is prachtig.... liefs car |
|
