Groot verdriet
Tranen lopen uit mijn ogen.
Daarnet afscheid genomen
van mijn lievelingspaard
en mensen die me er steeds doortrokken.
Ik wil hier niet weg!
De hele terugweg zitten huilen
terwijl iedereen het kon zien.
Het kan me niet schelen!
Ik wil hier niet weg.
Geen reis voor mij.
Please, nee!
Help me dan toch.
Laat me hier thuisblijven.
Rock Werchter haal ik wel
maar die reis naar Spanje
kan ik echt niet meemaken.
Alles zal verbrod worden door mij.
Door mijn luiheid
omdat ik me zó rot voel.
Waarom kan ik hier niet blijven?
In mijn vertrouwde omgeving,
bij iedereen die me helpt.
Straks zit ik hier 2000km vandaan,
ver weg van alle helpende handen.
Wat als ik weer
zelfmoordgedachten krijg?
Wie zal me er dan doorhalen?
Ik zal het aan niemand kunnen vertellen,
zodat ik er helemaal
onderdoor zal gaan.
Nee!! Niet weer!
Beloven dat ik terugkom
kan ik niet meer...
Niet nog eens...
27/06/2002