tere jasmijn
de geur van mijn jasmijn
hing zwaar in 't gouden paviljoen,
verdreef de buiten bloemengeuren,
ik ruik nog steeds je eerste zoen.
en traag voor onze ogen vergleed
een statig jonk naar onbekende verte,
zacht brekend water op wal en riet,
luisterend naar onze toekomstplannen.
helaas, te vroeg in jouw bestaan
hebben de hemelgoden je geroepen;
je levenskracht dreef langzaam weg
zoals dat schip op kabbelende vliet.
Reacties op dit gedicht
| Susanne X: | Vrijdag, juni 28, 2002 14:22 |
| Levens drijven uit elkaar en toekomstplannen verdwijnen, treurig... Wel heel mooi en sfeervol neergezet! | |
| charly: | Vrijdag, juni 28, 2002 14:11 |
| dichterlijke triestheid, met kruid der natuur, prachtig, |
|
| waterval: | Vrijdag, juni 28, 2002 12:36 |
| tedere herinneringen...voor mij ook zo herkenbaar.... de dood van een geliefde die véél te vroeg moet gaan, maar toch klinkt de dankbaarheid erdoor zodat herinneringen gekoesterd kunnen worden.... héél erg mooi.... |
|
| free: | Vrijdag, juni 28, 2002 10:45 |
| heel mooi john je geeft de sfeer goed weer jammer genoeg gaan we nooit samen meestal apart en de achterblijvers hebben de magie van herinnering...... liefs free ~(O)~ |
|
| blommeke: | Vrijdag, juni 28, 2002 10:05 |
| inderdaad zoals Car zei, daar kan geen bloem tegen op, dus zeg ik alleen, heel sfeervol, en lieflijk. |
|
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, juni 28, 2002 09:39 |
| héél erg mooi John.. :) | |
| car: | Vrijdag, juni 28, 2002 08:57 |
| John.de eerste strofe........ zoooo mooi en teer.... zo precies gekozen.. mijn jasmijn..ik ruik nog steeds je eerste zoen tja daar kan geen bloem tegenop hoewel de rest van het gedicht mooi is en het thema goed omvat vind ik het jammer dat het net niet voor mijn gevoel dezelfde kwaliteit heeft als die eerste strofe misschien ook omdat de rijm versprinkt of omdat ik de woorden te gezocht vind... maar ja.dat ben ik maar he ;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: John.M.Lammers | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||