Levensvreugde
Te jong om een verleden te hebben, geen tijd voor morgen
Al zijn dromen nog veilig in zijn hartje opgeborgen
Zijn leven vult zich als vanzelf met alles wat gebeuren moet
Soms zuchtend maar meestal vol temperament doet hij wat hij doet
Beseft niet hoe gelukkig hij is en hoe snel het tij kan keren
Maar weet wel dat hij van zijn fouten zal moeten leren
Hij had alleen niet gedacht dat de vloed zo snel zou komen
En zijn levensvreugde hem zo vroeg zou worden afgenomen
De levendige twinkeltjes in zijn donkere ogen zijn vergeten
De jongen die hij vroeger was, nooit zal iemand het meer weten
Want toen hij het leven niets meer waard vond
Was het slechts een kwestie van tijd voor hij op die brug stond
Tranen in zijn ogen, wind in zijn haren, kijkend in de zee
Hij sprong en nam zijn zorgeloze jeugd met zich mee
Reacties op dit gedicht
| xxx jan xxx: | Zaterdag, juni 29, 2002 12:17 |
| Bere goed! Anne da Angel rules! liefs, xxx jan xxx |
|
| Anne Da Angel: | Zaterdag, juni 29, 2002 11:23 |
| vond je het wat? dit was mijn reactie op "man van weinig woorden". om deze te vinden zoek bij xxx jan xxx groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Spinnekop | 
|
|
| Gecontroleerd door: Dodo | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||