Jou wereld
In je ogen kijken,
is voor mij een energiebron,
die me de hele dag sterkt.
Je stem in mijn oren,
geeft me zoveel kracht
in eenzame uren die ons scheiden.
Je lichaam voelen,
maakt me verslaafd
aan de liefde die je grenzeloos geeft.
Je kind reikt me de hand,
naar jullie mooie geluk
om samen te delen.
Jullie ontnemen me,
de laatste twijfels
in de echte liefde.
Voor jullie beiden
zal ik altijd klaar staan,
om samen te genieten en te steunen.
(Dank je liefste Prutske dat je me aanvaard zoals ik ben. En dat jullie van me houden)
is voor mij een energiebron,
die me de hele dag sterkt.
Je stem in mijn oren,
geeft me zoveel kracht
in eenzame uren die ons scheiden.
Je lichaam voelen,
maakt me verslaafd
aan de liefde die je grenzeloos geeft.
Je kind reikt me de hand,
naar jullie mooie geluk
om samen te delen.
Jullie ontnemen me,
de laatste twijfels
in de echte liefde.
Voor jullie beiden
zal ik altijd klaar staan,
om samen te genieten en te steunen.
(Dank je liefste Prutske dat je me aanvaard zoals ik ben. En dat jullie van me houden)
Reacties op dit gedicht
| carlijn: | Zondag, juni 30, 2002 10:47 |
| en met haar nog vele anderen (misschien op een andere manier, voordat mensen weer gaan denken...) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||