het masker
het masker van de mens,
verlangend uiting tot wens.
venijn en haat,
gevoel van verraad.
eenzaam omgeven door verdriet,
wat men niet altijd ziet.
maar achter dat stalen gezicht,
verbergt men steeds een bericht.
geluk,verdriet,pijn en zorgen,
achter het masker veilig opgeborgen.
§linda§
verlangend uiting tot wens.
venijn en haat,
gevoel van verraad.
eenzaam omgeven door verdriet,
wat men niet altijd ziet.
maar achter dat stalen gezicht,
verbergt men steeds een bericht.
geluk,verdriet,pijn en zorgen,
achter het masker veilig opgeborgen.
§linda§
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zaterdag, juli 06, 2002 08:52 |
| maar soms komt het ook wel eens van pas,....je wil dat verdriet niet altijd tonen.... | |
| Steven Vermeulen: | Zondag, juni 30, 2002 22:17 |
| ik moet toch Susanne bijtreden. Als anderen niet je ware ik zien, hoe moeten ze je dan helpen? | |
| Susanne X: | Zondag, juni 30, 2002 09:11 |
| Het lijkt zo handig zo'n masker, maar volengs mij maakt het je kapot... Goed beschreven!! | |
| xxx jan xxx: | Zondag, juni 30, 2002 03:25 |
| Ik heb niets voor je te verbergen..durf gerust te zeggen dat dit een prachtig gedicht is! liefs, xxx jan xxx |
|
| moonshine: | Zondag, juni 30, 2002 00:41 |
| is ook zo he veilig opgeborgen ;-) liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||