Gedachten .


Mag ik mijn gedachten aan jou schenken ,
ik heb geen vrienden ; maar wil wel eens wat kwijt .
Mijn lijf tinteld van niet gesproken woorden ;
maar ach , wie kan het wat schelen wat ik voel .
Ik ben maar een mensje , zo van dat klein gepeupel ,
waaraan niemand toch iets heeft .

En toch , soms heb ik dat gevoel ; ik ben echt iets bijzonders ,
een uniek exemplaar ; maar met wat weinig kracht .

Heb ik niet een of andere gave ; die ik je schenken kan .
Mischien mijn gevoelens ; al heb ik geen kontrole ,
over wat ik allemaal al zo dacht .

Ik voel me zo verloren tussen al die mensen ;
ze lijken me zo hard ; stralend van zelfvertrouwen ;
terwijl ik alleen maar voel ; hoe die ander mij veracht .

Ja ; ik heb wel iets van mezelf ; de zekerheid
dat ik nooit zal zijn zo als die ander ;
die man met al zijn macht .

Ik ben slechts een klein diertje ; begraven in de nacht
van mijn angst . En toch weet ik zeker ;
ik voel meer dan ieder ander ; ik voel
veel kwaad ; ik voel veel spot ; en soms ; soms
een heel klein beetje liefde ; heel zacht .

Die liefde koester ik dan tot ze zo groot is geworden ,
dat ze mij verkracht .


Marth Haesendonckx .