Pruilen
~*~
Jij gaf je liefde
aan een ander
en je dromen
deelde je met mij
En zoals zoveel
in mijn leven
ging je zo
aan mij voorbij
Je liet me dansen
en huilen
sjanzen en schuilen
Joeg me weg
en riep me terug
en al wat je doet
is pruilen
Ik cijfer mezelf weg
in achterlijke getallen
maar jij bent uiteindelijk
....de nul....
~*~
Reacties op dit gedicht
| margot: | Donderdag, juli 04, 2002 01:03 |
| herkenbaar gevoelig liefs,margot |
|
| Hanneke Eirinn: | Zondag, juni 30, 2002 21:35 |
| yeps!!!!!! :))))) | |
| charly: | Zondag, juni 30, 2002 17:06 |
| nul en één, een hemel van verschil, niet, nr.1? |
|
| Koelemij, Harold: | Zondag, juni 30, 2002 16:00 |
| heheh freetje die laatste ligt wel heel dicht bij de biologie |
|
| Ria Overwater: | Zondag, juni 30, 2002 12:23 |
| Mooi verwoord! Jijzelf bent meer dan een 10 met een griffel! Liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: free | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||