Waarom? Daarom!!!
Die ochtend van de laatste dag de koperen ploert kwam boven.
Ik keek voortdurend naar de lucht ik kon het niet geloven.
Een nieuwe wereld lag voor mij en nu moest ik het maken.
Voor mij geen duistere zaakjes meer, daar moest ik uitgeraken.
De laatste groeten aan een vriend die nog drie jaar moest blijven.
Het was de liefde voor een vrouw die hem zo ver kon drijven.
Toen ik de poort achter mijn rug zwaar bonzend hoorde sluiten.
Zag ik glimlachend op de hoek mijn vroegere kornuiten.
Het deed mij goed hen terug te zien, ‘k kreeg tranen in mijn ogen.
Al wist ik wel het lag aan hen, zij hadden mij bedrogen.
Maar nu was ’t allemaal voorbij wij waren terug gekomen.
Met poen en chit en ook een wijf, een griet om van te dromen.
De voornemens van een uur voordien was ik reeds lang vergeten.
En dra ben ik weer een crimineel de flikken zullen zweten.