Soms, als je niemand hebt om mee te praten,
uiteindelijk de wereld bent gaan haten,
de omgeveing voor je oog vervalt,
te mooie dingen voor jezelf hebt verknalt,
dan is het tijd om te onderhandelen,
even met jezelf uitgaan wandelen,
houdt de spiegel van het leven voor,
herwinning in kansen, wat je verloor,
besluit dan opnieuw te beginnen,
voordat de eenzaamheid je gaat beminnen...
Echt, het leven gaat zo aan je voorbij,
't is te kort, voor jou en voor mij,
ontvang die heerlijke positieve energie,
en laat je hoofd niet hangen, voor wat en wie?