schoonmoeder
voor me zit een gebroken vrouw,
26 jaar aanvaarde ze mij niet.
ik probeer die gedachten te vergeten,
en luister geduldig naar haar verdriet.
ik vertroetel haar als mijn eigen kind,
en probeer haar pijn te verzachten.
terwijl ik zelf mijn verdriet verberg,
neen,dank hoef ik niet te verwachten.
morgen is ze mij weer vergeten,
en zal ze bij iemand anders overnachten.
en toch voel ik geen wrok tegenover haar,
geen tegenstrijdige gevoelens die me versmachten.
zij is de moeder van mijn echtgenoot,
was 52 jaar lang jouw toegewijde vrouw.
ik heb respect en bewondering voor haar,
al die tijd bleef ze jou en de kinderen trouw.
ze is een deel van jou,
en eigenlijk moet ik bekennen paps.
dat ik toch ook van haar hou.
geschreven nadat mijn schoonmoeder hier dit weekend heeft gelogeerd.en we haar naar haar andere zoon hebben gebracht.
§linda§
26 jaar aanvaarde ze mij niet.
ik probeer die gedachten te vergeten,
en luister geduldig naar haar verdriet.
ik vertroetel haar als mijn eigen kind,
en probeer haar pijn te verzachten.
terwijl ik zelf mijn verdriet verberg,
neen,dank hoef ik niet te verwachten.
morgen is ze mij weer vergeten,
en zal ze bij iemand anders overnachten.
en toch voel ik geen wrok tegenover haar,
geen tegenstrijdige gevoelens die me versmachten.
zij is de moeder van mijn echtgenoot,
was 52 jaar lang jouw toegewijde vrouw.
ik heb respect en bewondering voor haar,
al die tijd bleef ze jou en de kinderen trouw.
ze is een deel van jou,
en eigenlijk moet ik bekennen paps.
dat ik toch ook van haar hou.
geschreven nadat mijn schoonmoeder hier dit weekend heeft gelogeerd.en we haar naar haar andere zoon hebben gebracht.
§linda§
Reacties op dit gedicht
| schorpioen: | Zaterdag, juni 12, 2004 23:34 |
| Hier schrijft een groot mens, dank liefs Schorpioen |
|
| waterval: | Zaterdag, juli 06, 2002 08:48 |
| héél mooi....en grootmoedig van je.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||