Bespelen
Al was je een vrouw
van honderd
de liefde zou intens zijn
al lag je plat op bed
met alleen knoken zonder vel
mijn hart zou bonken
al moest ik je verzorgen
na dagelijks braken
de vlinder zou mijn darmen raken
al was je zo donker als de nacht
zonder het leven in licht
ik zou blindelings naast je staan
men zou mij pervers vinden
maar alles zou ik doen
uit liefde voor jou
alleen bespeel nimmer
mijn innerlijke snaren
wat dat blijft
mijn eigen lied!
30-06-‘02/23:56
Reacties op dit gedicht
| margot: | Donderdag, juli 04, 2002 01:45 |
| knap en lief liefs,margot |
|
| fantasy: | Maandag, juli 01, 2002 01:14 |
| Je naam slaat echt op jou, je bent echt een heel lief persoon he, geloof ik? ;) |
|
| Hanneke Eirinn: | Maandag, juli 01, 2002 00:21 |
| héél erg mooi Engel! :)))) | |
