vredes estafette(lindav)
twee eenzame kinderzielen,
die voor de lijken van hun ouders knielen.
ze houden elkaar innig vast,
en dragen samen deze last.
zonder schaamte en meedogenloos,
werd voor hun betraande ogen harteloos,
hun moeder verkracht,
hun vader versmacht.
plots een knal een kogel door hun hoofd,
beide kinderen van hun geliefde ouders beroofd.
een gezin dat op de bevrijding stond te wachten,
woorden blijven in de kinderen hun gedachten.
mooie woorden mensen de oorlog is gedaan,
maar de wreedheden bleven bestaan.
twee kinderharten gebroken,
hun geloof diep weggestoken.
twee kinderlijkjes gestorven hand in hand,
door uitdroging,honger liggen ze nu naast hen in het zand.
dit is een voorbeeld van de realiteit,
het is nog steeds een waarheid.
verminkte,afgeslachte mensen,
met elk hun eigen wensen.
wensen die leiden tot dromen,
die nooit zullen uitkomen.
daarom schrijf ik dit gedicht,
voor de mensen die onder het leed zijn gezwicht.
veel kunnen we hen niet geven,
maar hier tonen we ons medeleven.
we verspreiden het rond,
met de hoop dat er ooit een eind aan komt.
aan al die verschrikkingen en haat,
en men eindelijk eens de handen in elkaar slaat.
§linda§
die voor de lijken van hun ouders knielen.
ze houden elkaar innig vast,
en dragen samen deze last.
zonder schaamte en meedogenloos,
werd voor hun betraande ogen harteloos,
hun moeder verkracht,
hun vader versmacht.
plots een knal een kogel door hun hoofd,
beide kinderen van hun geliefde ouders beroofd.
een gezin dat op de bevrijding stond te wachten,
woorden blijven in de kinderen hun gedachten.
mooie woorden mensen de oorlog is gedaan,
maar de wreedheden bleven bestaan.
twee kinderharten gebroken,
hun geloof diep weggestoken.
twee kinderlijkjes gestorven hand in hand,
door uitdroging,honger liggen ze nu naast hen in het zand.
dit is een voorbeeld van de realiteit,
het is nog steeds een waarheid.
verminkte,afgeslachte mensen,
met elk hun eigen wensen.
wensen die leiden tot dromen,
die nooit zullen uitkomen.
daarom schrijf ik dit gedicht,
voor de mensen die onder het leed zijn gezwicht.
veel kunnen we hen niet geven,
maar hier tonen we ons medeleven.
we verspreiden het rond,
met de hoop dat er ooit een eind aan komt.
aan al die verschrikkingen en haat,
en men eindelijk eens de handen in elkaar slaat.
§linda§
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zaterdag, juli 06, 2002 08:45 |
| een mooie vredesgedachte...."hoop"..... | |
| sleepless: | Donderdag, juli 04, 2002 19:20 |
| Knappe boodschap op het einde. Vriendelijke vredegroet. |
|
| Koelemij, Harold: | Maandag, juli 01, 2002 08:52 |
| Eeen realiteit die helaas nog bestaat Linda Een trieste maar ontbrekende aanvulling op de estafette sjappo Harold |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||