ik lig in bed en ik ben bang
voor voetstappen op de gang
ik kruip weg
met mijn hoofd onder de dekens
maar het is te laat
pappa komt binnen vol nijd en haat
ik durf mij niet te bewegen
want ik weet al wat er komen gaat
een regen van klappen komt op mij neer
hij doet het nog eens, keer op keer
dan staat hij op en loopt hij weg
want ik beweeg niet meer