oudjes ziekte
Iedere dag opnieuw zie ik hetzelfde.
Mijn allerliefste oudjes vergeten waar ze zijn.Heel even leven ze in het heden,maar steeds opnieuw houden ze zich vast aan het verleden.Ze roepen,tieren en wenen maar dat vergeet je gauw.want dat wordt even vlug vergeten na hen prachtige glimlach.Hen familie heeft geen reden om te vergeten,maar waarom komen ze dan plotseling niet meer af?Ik hou van al men oudjes!Ze komen en gaan maar,in men hart blijven ze voor altijd bestaan.Nooit zullen ze eenzaam sterven zolang ik ze kan beschermen!
Mijn allerliefste oudjes vergeten waar ze zijn.Heel even leven ze in het heden,maar steeds opnieuw houden ze zich vast aan het verleden.Ze roepen,tieren en wenen maar dat vergeet je gauw.want dat wordt even vlug vergeten na hen prachtige glimlach.Hen familie heeft geen reden om te vergeten,maar waarom komen ze dan plotseling niet meer af?Ik hou van al men oudjes!Ze komen en gaan maar,in men hart blijven ze voor altijd bestaan.Nooit zullen ze eenzaam sterven zolang ik ze kan beschermen!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Angie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||