Kanjer
Binnenin de verleiding
onstaan de kinderen van de liefde
zij die elkaar met zoenen aanbeden
niet met goud of doorgestoken kaarten
In al die verleiding
worden nieuwe kinderen geboren
zij die elkaar omhelzen met woorden
niet met zoenen of klaaggebeden
Door al die verleiding
ontstaat er een mens
die niet meer beseft wat liefde werkelijk is
en edelmoedig en geprikkeld sterft in het web van gedroogd speeksel van zijn of haar voorouders
onstaan de kinderen van de liefde
zij die elkaar met zoenen aanbeden
niet met goud of doorgestoken kaarten
In al die verleiding
worden nieuwe kinderen geboren
zij die elkaar omhelzen met woorden
niet met zoenen of klaaggebeden
Door al die verleiding
ontstaat er een mens
die niet meer beseft wat liefde werkelijk is
en edelmoedig en geprikkeld sterft in het web van gedroogd speeksel van zijn of haar voorouders
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Dinsdag, juli 02, 2002 21:06 |
| hmmm zwarte gedachte hoor.. | |
| charly: | Dinsdag, juli 02, 2002 19:38 |
| of gewoon verzuipt in zijn eigen slijmerig gezever, enkel aan het oppervak kan men ademen, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kris Vansteenbrugge | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||