Wanhopig pianospel
~*~
Zodra mijn handen de toetsen strelen
En mijn ogen de bladmuziek verscheuren
Mijn hoofd vol wordt van flarden Bach
Komen de woede en tranen eindelijk los
M’n vingers maken contact met grote hoogtes
Maar ook met ondoorgrondelijke dieptes
Waarover de storm in mijn hoofd
Zich plotseling verpletterend uitstort
Langzaam maar dan steeds sneller
Vliegen mijn vingers en mijn gedachten
Om dan uiteindelijk weer uitgeput
Terug te keren naar de harde werkelijkheid
~*~
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: gedichten-freakje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||