Een half jaar niet meer ontmoet
na deze tijd verloor ik de moed
Kwam "het boek der antwoorden" tegen
en het antwoord kwam voor mij als een zegen
Toch nam ik het niet te serieus
mijn verstand liet mij geen andere keus
Waarom zou ik je nu opeens wel tegenkomen
terwijl al een lange tijd eenzame tranen stromen
Ik veegde het dus maar weer van de baan
en dacht er ook die vrijdag niet meer aan
Ik heb nooit in dit soort "magie" geloofd
er komt toch nooit iets uit, van wat er is beloofd
De dag erna gingen ik en mijn vriendinnen uit
maar naar een onbekende plek, luidde het besluit
Maar eenmaal daar, kwam dan mijn zegen
na dit halfjaar kwam ik je weer tegen...
Ik kon mijn ogen niet geloven
en hoe kon "het boek der antwoorden" dit beloven?
Na een dag is het antwoord al uitgekomen
maar ondanks dat, voelde ik toch de tranen stromen...
Ik heb je weer gezien
en jij ook mij bovendien
Maar toch was dit niet genoeg
ik hiermee niet mijn verdriet versloeg
Nog steeds luidt het allerbeste antwoord
dat hij mijn verhaal aanhoort
Nog 1 dag met hem, vriendschappelijk te beleven
maar dit antwoord
kan "het boek der antwoorden" mij niet geven....