Zand
Ik zie de korreltjes
door mijn vingers glijden
De wind neem ze mee
op een krachtig avontuur
Ze vliegen over bossen,
bergen en dalen
Ze komen bij mensen
en leren hun verhalen
Moest ik een korreltje zijn
ik zou het wel weten
ik maakte de mooiste wereldreis
om nooit meer te vergeten
door mijn vingers glijden
De wind neem ze mee
op een krachtig avontuur
Ze vliegen over bossen,
bergen en dalen
Ze komen bij mensen
en leren hun verhalen
Moest ik een korreltje zijn
ik zou het wel weten
ik maakte de mooiste wereldreis
om nooit meer te vergeten
Reacties op dit gedicht
| *!_Joda_!*: | Dinsdag, juli 16, 2002 16:18 |
| moet mijn voorganger gelijk geven... tis begod idd een prachtstukje... recht je rug maar, kin omhoog voor even mach je ijdel zijn... groetjes Joris ;) |
|
| Ramon Kuiters: | Zaterdag, juli 06, 2002 12:42 |
| wauw die is een werelds gedicht!! tot nu toe je allermooiste!! maar moet er nog een paar!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Karen Verhaegen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||