Haar auto stopte voor mijn deur, mijn hart sloeg een paar tellen over.
Nu was het dan zover,ik zou mijn geliefde voor het eerst eens zien.
Met een snelkloppend hart deed ik de deur open, en daar stond ze dan, stralend zoals ik dacht dat ze zou zijn.
In het begin wat onwennig, ik probeerde niet te zenuwachtig over te komen.
Maar zij is echt voor mij die ene uit mijn dromen.
Gewoon wat praten, het gevoel zat goed, voor het verdere verloop gaf het me moed.
Twee uurtjes later, in elkaars armen lagen we.
Zo spontaan was het gegaan, twee treinen op één spoorbaan.
Zij geeft mij nu dat goede gevoel, weten jullie wat ik bedoel?
Ik loop nu met een glimlach op mijn mond de hele wereld rond.