Nederlanders en hun weerpraatje:

Wij mensen praten keer op keer
over ons Hollandse weer
het is de conversatie met iedere
relatie
bij de bakker,groenteman of
slager
met oma,achterneef of zwager
is men jong of is men oud
't is te warm of 't is te
koud !
en met een laaghangende bewolking
nou, dan klaagt heel de
bevolking!
gaat dan daarna de zon weer
schijnen
zal de somberheid verdwijnen
en men hoort: ''buur ik ga naar het
strand!''
''Nou ik niet hoor,ik
verbrand''
''IK vind het eigenlijk te
heet,
moet je zien hoe ik
zweet!''
''het is veel te droog naar
mijn gevoel,
't is overal een dorre
boel''
maar oh, wat een zegen,
eindelijk eens wat regen
'' zeg, het is toch bar en
boos,
het lijkt bijkans wel een
hoos!''
''ik word het eigelijk
spuugzat,
alle dagen even nat!''
''En wat ik er ook van
vind,
er is te weinig wind''
''Het is zo stil, ik voel geen
zucht...
er zit onweer in de
lucht''
''...een donderslag...NIET TE
GELOVEN!..
ik was net even
boven!''
''Ik zag later voor de
buis,
er verbrande weer een
huis''
''Oh wat word het mistig
zeg,
gevaarlijk op de weg!''
''We hebben het niet voor
het kiezen,
maar voor mij mag het
vriezen!''
''Het vriest,wat is het
glad,
ik viel bijna op mijn
gat!''
''Het sneeuwt,wat is dat
mooi,
maar straks die vieze
dooi!''
''Wat vorst, ik mag het
lijden,
''Dan kan ik
schaatsenrijden''
''Dat kan ik niet,schei
uit!...
ik val altijd op mijn
snuit!''
''Ik zei laatst nog tegen
Tante Sjaan,
wat zie ik tegen de winter
aan''
ja, zo gaat het keer
op keer,
steeds maar weer praten
over het weer.
maar weet je wat...het is
zo Fijn...
Wij worden allemaal,
met hetzelfde sopje
overgoten