Pas na je dood
PAS NA JE DOOD
Ik denk nog heel vaak aan die ene nacht
Waarin je slapend uitgleed in de dood.
Een stil gevallen mond, die aanblik bood
mij een rust die ik niet had verwacht.
Ik pak je hand, het is alsof je lacht:
Je weet dat God je in zijn armen sloot.
Jouw blind vertrouwen op zijn hulp in nood
Heeft hij beloond, daarom ging je zo zacht.
Jij hebt je wel en wee geaccepteerd.
Naastenliefde in praktijk gebracht.
Je zei dat God dat ook van ons verwacht.
Pas na je dood heb ik hiervan geleerd
Ik denk nog heel vaak aan die ene nacht
Waarin je slapend uitgleed in de dood.
Een stil gevallen mond, die aanblik bood
mij een rust die ik niet had verwacht.
Ik pak je hand, het is alsof je lacht:
Je weet dat God je in zijn armen sloot.
Jouw blind vertrouwen op zijn hulp in nood
Heeft hij beloond, daarom ging je zo zacht.
Jij hebt je wel en wee geaccepteerd.
Naastenliefde in praktijk gebracht.
Je zei dat God dat ook van ons verwacht.
Pas na je dood heb ik hiervan geleerd
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Bibiane | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||