Toren
Toren
Ergens op hout geschreven
bracht de tijd een adres naar voren
standvastig in mijn lot verweven
in de balken van een houten toren
Slechts op mijn ooglid blijft het kleven
de fascinatie aan wie het zo behoren
en de spanning die mij ertoe dreven
het mee te nemen van die houten toren
Het verlangen slechts te willen bekoren
mijn hart is er thans zo van vergeven
de vervulling op dat vreemde streven
bleek slechts de liefde voor het meisje van de toren
Ergens op hout geschreven
bracht de tijd een adres naar voren
standvastig in mijn lot verweven
in de balken van een houten toren
Slechts op mijn ooglid blijft het kleven
de fascinatie aan wie het zo behoren
en de spanning die mij ertoe dreven
het mee te nemen van die houten toren
Het verlangen slechts te willen bekoren
mijn hart is er thans zo van vergeven
de vervulling op dat vreemde streven
bleek slechts de liefde voor het meisje van de toren
Reacties op dit gedicht
| * nijntje *: | Donderdag, juli 04, 2002 10:07 |
| lekker spannend ... een dikke knuffel van nijntje |
|
| free: | Donderdag, juli 04, 2002 07:52 |
| prachtig weer.... zo'n romantiese schrijver fijn om te lezen :) was het soms repelsteeltje met haar mooie gouden haar kiefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tkigo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||