op het ritme
van mijn hart
nog niet bezweken
tikt de vulpen
draaiende wijzers
van de dag
mijn vrije tijd
circuleert
op een tweedehands scherm
geduld
wachten op de vlucht
mijn wens
zonder haast
hij gaat niet over
die telefoon
het signaal
van aandacht
van de adonis
die aan het naderen is
een ogenblikje geduld
alstublieft
heel even maar
zonder te tikken op ritmes
te bijten aan nagels
kan ik niet opbrengen
ik rol weg
mijn teleurstellingen in
schokbarend
ze vermenigvuldigen
dit is dodelijk
deze heerlijke herinneringen
opnieuw
willen ze beleeft worden
simplistisch
maar zonder geduld
met overmaat gecompliceerd
ik verkeerde in een waan
stippel uit wat je wilt
ik miste je
op dat moment
geërgerd en geirriteerd
was ik
peinste ik
eerst
toen ik wachtte op jouw signaal
ik had geen middag om te wachten