verlaten zwerver
ik zie je daar staan,
op de hoek van de straat,
Lichtblauwe ogen ,
en donkerblond haar,
triest kijk je voor je uit,
je gezicht en kleren,
zien er vies en koud uit,
elke dag sta je hier,
en vraag je mensen om wat geld,
een dubbeltje is voor jou,
al heel veel geteld,
als ik langskwam,
gaf ik je iedere keer een gulden,
je ogen die straalde dan,
en tranen die vulde,
dankbaar kuste jij me op mijn wang,
en voelde ik de liefde,
die van jou op mij overkwam,
tot op die ene trieste dag,
dat ik langskwam em jou daar niet meer zag,
ik vroeg aan zwervers waar je was,
ze lachte en zeiden,
dat je nu in de hemel aan het bedelen was.
op de hoek van de straat,
Lichtblauwe ogen ,
en donkerblond haar,
triest kijk je voor je uit,
je gezicht en kleren,
zien er vies en koud uit,
elke dag sta je hier,
en vraag je mensen om wat geld,
een dubbeltje is voor jou,
al heel veel geteld,
als ik langskwam,
gaf ik je iedere keer een gulden,
je ogen die straalde dan,
en tranen die vulde,
dankbaar kuste jij me op mijn wang,
en voelde ik de liefde,
die van jou op mij overkwam,
tot op die ene trieste dag,
dat ik langskwam em jou daar niet meer zag,
ik vroeg aan zwervers waar je was,
ze lachte en zeiden,
dat je nu in de hemel aan het bedelen was.
Reacties op dit gedicht
| joris custers: | Dinsdag, mei 01, 2001 13:17 |
| wauw, ik vind het echt een heel mooi ontroerend gedicht. Ja, je kunt ook affectie krijgen van mensen waarvan je denkt dat ze het niet kunnen geven. Heel mooi |
|
| Marianne : | Donderdag, januari 18, 2001 16:44 |
| Jij zult vast een heel groot hart hebben. Veel sterkte met het verlies van de zwerver. | |
| pramodah: | Zondag, december 17, 2000 10:06 |
| echt ontroerend.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: marian driessen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2000 | ||
| Thema's: | ||