Ik kan er niet omheen,
ik voel mij zo alleen.

Ik voel een leegte in mij,
ik kan er niet aan voorbij.

Ik kan het niet verstoppen,
want steeds weer duikt het op.

Als ik aan jou denk,
en al mijn liefde schenk.

Weet jij je geen raad,
jij bent de gene die
er niet voor open staat.

Mezelf wil ik zijn,
met mijn gevoel maar zonder pijn.

Maar dat zal bij jou,
wel nooit zo zijn.

Mijn hart blijft een beetje hopen,
mijn verstand zegt doe dat nu niet meer.

Maar de dagen gaan voorbij,
ik voel ik heb je nodig,
maar ik lijk wel voor jou overbodig.

Je hebt je ruimte nodig,
net zo hard als ik jou nodig heb.

Liefde laat zich niet dwingen,
maar mijn dwaze hart blijft zingen.

Hoe kom ik hier ooit uit?
en hoe neem ik dan een besluit.

Ik voel ik ben al sterker,
en eens komt toch de dag,
want ik blijf mezelf niet kwellen.

Ik wil een liefde,
vol warmte en respons,
waar er geen ruimte is voor leegte,
want gevoel is niet gevoeloos.


Yvonne Hariot.