straat madeliefje
ze is bang,
om weer op te staan,
om weer,
op pad te moeten gaan
haar lichaam ,heeft ze leren haten,
niemand,
om tegen te praten.
zo leeg vanbinnen,geen
spiegel te bekennen.
maar eens,zal ze toch moeten eten,
trachtend,
de vernedering te vergeten
ze wil alleen maar slapen,
niet meer ontwaken.
morgen,
morgen zal alles beter zyn
want morge,
kan er geen pyn meer zyn...
om weer op te staan,
om weer,
op pad te moeten gaan
haar lichaam ,heeft ze leren haten,
niemand,
om tegen te praten.
zo leeg vanbinnen,geen
spiegel te bekennen.
maar eens,zal ze toch moeten eten,
trachtend,
de vernedering te vergeten
ze wil alleen maar slapen,
niet meer ontwaken.
morgen,
morgen zal alles beter zyn
want morge,
kan er geen pyn meer zyn...
Reacties op dit gedicht
| arie: | Vrijdag, juli 05, 2002 15:34 |
| Toch is er hoop als je blijft delen... Er is altijd een weg, een weg naar een betere toekomst liefs, Arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christophe morjau | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||