bladeren vallen naar beneden
Bladeren vallen naar beneden
zig zag om hun laatste rustplaats
met moeilijke bezorgdheid uit te kiezen.
Hun leven is voorbij.
Ze hebben al gehad:
Bloesem, blad, kleur, grauw.
Jij bent net als dat blad:
Zig zag op zoek naar een laatste rustplaats,
nu je voelt dat je leven voorbij is.
Alsof je alles hebt gehad:
Kind, jeugd, ouderdom, dood.
Maar toch;
wachtend op iemand die zegt
Dat je mooi was,
dat je boom in hun herinnering zal
leven
December 1996
zig zag om hun laatste rustplaats
met moeilijke bezorgdheid uit te kiezen.
Hun leven is voorbij.
Ze hebben al gehad:
Bloesem, blad, kleur, grauw.
Jij bent net als dat blad:
Zig zag op zoek naar een laatste rustplaats,
nu je voelt dat je leven voorbij is.
Alsof je alles hebt gehad:
Kind, jeugd, ouderdom, dood.
Maar toch;
wachtend op iemand die zegt
Dat je mooi was,
dat je boom in hun herinnering zal
leven
December 1996
Reacties op dit gedicht
| Vermeulen Rudy: | Zaterdag, juli 06, 2002 00:58 |
| mooi...zolang de herinnering leefd...sterft geen mens...mooi groeten rudy. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erica Keupers | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||