Jij
De dag dat je zelfmoord pleegde
Was een grootte schok in m’n leven
Je was een tweede vader voor me,
Een vriend en vertrouwenspersoon
Nu ben je weg,
Ergens ver van hier
Maar toch dichtbij
Zwijgzaam maar toch pratend
Koud maar toch heel warm
Dood maar toch levend
Levend in mijn hart en gedachten
Waar je nooit zal sterven.
Was een grootte schok in m’n leven
Je was een tweede vader voor me,
Een vriend en vertrouwenspersoon
Nu ben je weg,
Ergens ver van hier
Maar toch dichtbij
Zwijgzaam maar toch pratend
Koud maar toch heel warm
Dood maar toch levend
Levend in mijn hart en gedachten
Waar je nooit zal sterven.
Reacties op dit gedicht
| shorty: | Dinsdag, januari 28, 2003 16:22 |
| waarom plegen mensen zelfmoord je zal het je altijd afvragen het is iets wat je hart doorboort en toch moet je je toch door het leven wagen |
|
