Slenterend
Slenterend over straat
open ik de lucht
en
reflecteert men gelaat
wiens schaduw zich over de brug buigt
starend naar lang verdorven dromen
verbabbelend met de angst
om in haar falen te slagen.
Sammeke.
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Vrijdag, juli 12, 2002 10:54 |
| Schitterend beschreven! | |
| Josie: | Maandag, juli 08, 2002 14:49 |
| waarom heb ik je nog niet eerder ondekt? heerlijk om te lezen! groetjes Josie |
|
| Ana (stacia): | Zondag, juli 07, 2002 23:43 |
| Sammy works in mysterious ways ... liefs ana |
|
| Robski: | Zondag, juli 07, 2002 22:21 |
| En slagen zal jij... :) *manly hugs* Rob |
|
| wijnand.=: | Zondag, juli 07, 2002 08:40 |
| lekker mysterieus mooi gedicht |
|
| waterval: | Zondag, juli 07, 2002 03:30 |
| er zijn maar weinige dichters die zoals jij zo'n beeld kan schetsen...met zulke treffende woorden...waaw... jongens jongens,......dit is mooi.... |
|
| DrieGeetjes: | Zondag, juli 07, 2002 01:38 |
| ;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: sammy de zutter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||